Afgelopen donderdag heb ik voor het eerst meegedaan aan het optreden voor “Doe maar”. Hier had ik nog geen ervaring mee, zoals alles voor mij in Seaforth gewoon nieuw is.

Het begon er al mee dat het vinden van de locatie al een avontuur op zich was. Gelukkig had Richard mij gewaarschuwd dat het erg moeilijk te vinden was. Hij vroeg of ik ook een Tomtom had waarop je coördinaten kon invoeren. Ik antwoordde dat wij alleen gewone navigatie hadden die vast in onze auto zit en dat we verder nog een losse Tomtom hadden. “Neem die laatste vooral mee, want aan je gewone vaste navigatie zul je weinig hebben,‘ waren de woorden van Richard. En inderdaad Richard, ik ben je heel dankbaar voor die goede raad, want onze gewone navigatie bakte er werkelijk niets van en toen bleek ook mijn Iphone nog op zwart te gaan. Gelukkig bracht de Tomtom mij er zonder mankeren heen.

En toen het concert zelf. Het was wel improviseren, want stil was het niet. Ik had ook eigenlijk gedacht dat het buiten zou zijn, een sportterrein met grote lampen aan. Toen bleek het dus binnen te zijn en had ik mijn oordoppen niet bij me. Dan komt er wel een bak lawaai op je af! Petje af voor de mensen die dit toch allemaal voor elkaar krijgen met deze cliënten. En dan zie je dus ook hoezeer de cliënten met hun begeleiders hiervan genieten. Maar vooral op het eind, toen de cliënten ook uit volle borst mee mochten spelen en wij, al marcherend, de laatste nummers lieten horen, kwam het op de concentratie aan. Ik constateerde ineens dat mijn instrument scheller klonk dan anders, waaruit bleek dat ik onwillekeurig steeds harder blies om boven het tumult uit te komen. Dat heeft op een doedelzak natuurlijk geen enkele zin, dus ging ik weer beter luisteren. Toen klonk ik weer in harmonie met de rest. Ik merkte dat het vooral belangrijk bleef tijdens het hele optreden om heel goed naar de drummers te blijven luisteren. Ik hoorde ook dat iedereen dit gewoon heel goed deed en hierdoor bleven wij, ondanks de chaos, lekker goed bij elkaar.

Wij kunnen met elkaar terug zien op een mooi, inspirerend en vooral leerzaam optreden. Volgend jaar gewoon weer!

Doe mij maar “Doe maar!”

Alexandra