NEDERLAND
Hoe we nog steeds herdenken:
In 1995 kwam FrankJan de Boone, lid van The 48th Highlanders of Holland Pipes and Drums,
op het idee om in zijn eigen omgeving (Amersfoort en Voorthuizen) een doedelzakband op te
richten. De band waarin hij al speelde was opgericht om The 48th Highlanders of Canada te
herdenken, de bevrijders van Apeldoorn. Misschien was het mogelijk om hetzelfde te doen t.a.v.
de regimenten die betrokken waren bij de bevrijding van Amersfoort en de Gelderse Vallei.
Amersfoort, waar FrankJan als onderwijzer werkt, was bevrijd door The Cameron Highlanders of
Ottawa, zijn eigen woonplaats, Voorthuizen, werd bevrijd door The Seaforth Highlanders of
Canada. Ook dit regiment had een eigen pipeband. De keuze was niet moeilijk.
Intussen zocht hij ook naar geïnteresseerden en naar een oefenlocatie voor de nieuwe band.
Hij vond verscheidene Nederlanders, inclusief ervaren blazers en drummers, die belangstelling
schenen te hebben in zijn idee. Ook jongeren uit Amersfoort en Voorthuizen voelden wel iets
voor het idee. De oefenlocatie was een groter probleem. Door strikte milieuregels (een doedelzakband produceert veel geluid) was er geen lokaal te vinden. Een bijkomend probleem was het ontbreken van een drumming-instructeur. FrankJan gaf zijn plan uiteindelijk in 1996 op.
Intussen waren er een drummer en een blazer in de Beatrix Pipeband in Hilversum die ook plannen hadden voor een militairgeoriënteerde pipeband. Binnen de Beatrix Pipeband bestond al een miniband die optrad bij militaire evenementen. In het voorjaar van 1999 hoorde Kees Westerkamp, de drummer, van het idee van FrankJan de Boone. En zo kwam het oude plan opnieuw ter sprake.
Er werd een brief geschreven naar de commandant van The Seaforth Highlanders of Canada in Vancouver met details van het plan, en met het verzoek om toestemming voor het gebruik van de naam van het regiment en het uniform uit 1945. Tegelijkertijd begon de werving voor de nieuwe pipeband. FrankJan gaf diverse interviews voor kranten en radio-omroepen.
In september 1999 had de band al 20 belangstellenden, voornamelijk beginnende blazers. In oktober 1999 ontving de band een brief van de commandant van The Seaforth Highlanders of Canada, waarin hij schreef dat hij belang stelde in het idee, en waarin hij hulp toezegde bij alle soorten vragen en problemen. Intussen had ook de Canadese militaire attaché in Den Haag van de plannen vernomen, en ook hij beloofde hulp in diverse zaken. In september 1999 namen al enkele ervaren pipers en drummers van de nieuwe band, genaamd The Seaforth Highlanders of Holland Memorial Pipes and Drums, deel aan het Airborne Herdenkingsweekend (voor de Slag om Arnhem) in de dorpen Ede en Oosterbeek. Er volgden meer optredens, en ook kreeg de band meer leden. De problemen betreffende de oefenlocatie werden in oktober 1999 opgelost, toen de pipeband een gebouw van de familie Donkersgoed in Voorthuizen mocht gaan gebruiken. De pipeband verhuisde in januari 2000 naar de Bernhardkazerne voor hun wekelijkse repetitie. In 2002 kregen we een oude barak van de Natres toegewezen te Soesterberg door defensie. Daar zijn we tot niemand last, hebben buiten de ruimte en beginnen nu wat krap in de ruimte te komen met de vele leden die we hebben. Dat zijn nu al bijna veertig.
Hebt u vragen of suggesties voor deze website of voor deze pagina (misschien kunt u ons meer vertellen over sommige historische feiten) neem dan a.u.b. contact met ons op via secretariaat@seaforth.nl